اشعار - 158

* از نوشته های پیشین که از وبلاگ حذف شده بود و ....

.    بر لبه ی پرتگاهی می ایستم

     چشم براه یکی امید وهم آلود

     من بر لبه ی این مغاک

     مرگ را انتظار می کشم

                      هم چنان که سحر

                                      آفتاب را  ./

     سروده ی : 8 / 12 / 1383